Tην Κυριακή το απόγευμα ο καιρός «έκλεισε το μάτι» στους ποδοσφαιρόφιλους που ήθελαν να σπεύσουν στη Νεάπολη για το πειραιώτικο ντέρμπι Ιωνικός-Εθνικός. Σε αυτόν τον αγώνα μπορούσαν να τεθούν υπό διαφορετικό πρίσμα πολλά ζητούμενα που απασχολούν την ομάδα της Νίκαιας το τελευταίο χρονικό διάστημα των διαρκών εναλλαγών και της (ελεγχόμενης) σύγχυσης. Π.χ., το αν θα ερχόταν πολύς κόσμος στο γήπεδο. Κόσμος που πήγε σε σημαντική ποσότητα διψασμένος, και για μπάλα, και για τον ποδοσφαιρικό Ιωνικό. Κόσμος που άφησε για λίγο στην άκρη την πίκρα για τη μη άνοδο και που έχει πλέον ως νέο δικό του ζητούμενο το είδος και τις δυνατότητες του συγκροτήματος που φτιάχνει ο Μαργαρίτης Χατζηαλέξης. Ο φόβος του άγνωστου φιλοξενεί στις αγκαλιές του μία σειρά από περίεργα συναισθήματα, που μόνο οι καλές αποδόσεις (αρχικά) και τα καλά αποτελέσματα (με ικανοποιητική περιοδικότητα) μπορούν να απομακρύνουν...
Από την άλλη πλευρά, ένας Εθνικός που προερχόταν από δύο καλές αγωνιστικές περιόδους στις οποίες είχε πείσει πως είναι καλή ομάδα, και που αποφάσισε επιτέλους να προσπαθήσει για το μεγάλο βήμα. Aπό το καλή ομάδα στο πρωταθλήτρια ομάδα υπάρχει δεδομένη απόσταση. Σε αυτό το αίτημα των φίλων του (που είχαν δυναμικότατη παρουσία στο ένα πέταλο του γηπέδου της Νεάπολης), η διοίκηση της πειραιώτικης ομάδας ανταποκρίθηκε με μια σειρά κινήσεων που ξεκίνησαν από την αρχή του καλοκαιριού κιόλας. Είναι ξεκάθαρο πως ο φετινός Εθνικός θέλει να το πάει μακριά το πράγμα... Στο γήπεδο μέσα, ο Εθνικός εμφανίστηκε κάπως μουδιασμένος, και όταν προσπάθησε να κάνει τη διαφορά δεν μπορούσε γιατί η απέναντι πλευρά είχε φροντίσει να αποκτήσει στιβαρό βηματισμό. Είναι νωρίς ακόμα, και υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες ισοπαλίες για ένα φαβορί. Ακόμα, καλά-καλά, δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι οι άμεσοι ανταγωνιστές για την άνοδο, αλλά ούτε και τις αντοχές και τις «επιδεξιότητες» της ίδιας της ομάδας του Θύμιου Γεωργούλη. Το βέβαιο είναι πως χρειάζεται περισσότερο νεύρο και διάρκεια καλής απόδοσης για να έρθει η άνοδος και αυτά τα μαθαίνει πολύ καλά ο Εθνικός σε τόσο σκληρές και με αυξημένο δείκτη δυσκολίας αντιπαραθέσεις όπως αυτή στη Νεάπολη. Ο βαθμός αφομοίωσης θα φανεί αργότερα, εκεί που θα στενέψουν τα περιθώρια των ισοπαλιών...
Ο Ιωνικός φαίνεται πως έχει κερδίσει το (πρωτ)αρχικό στοίχημα, αφού κατέβασε ομάδα που είναι αξιόμαχη. Χρειάζεται, όμως, επειγόντως περισσότερη επιθετική αποτελεσματικότητα για να αποκτήσει «ερωτική σχέση» με αυτό που λέγεται επαρκής βαθμολογική συγκομιδή. Από το χειροκρότημα για την προσπάθεια στον πανηγυρισμό για τις (συνεχόμενες) νίκες υπάρχει δεδομένη απόσταση. Πέρυσι, η δημιουργία φάσεων και το συχνό σκοράρισμα είχαν γίνει σχεδόν δεύτερη φύση για τους Νικαιώτες, τόσο που φέτος φαίνεται με μεγάλη ευκολία ποιο είναι το σημαντικότερο πρόβλημα από τις μέχρι στιγμής αγωνιστικές παραστάσεις της ομάδας. Το «ορφανό» πάθος, δηλαδή αυτό που δεν συνοδεύεται και από λειτουργική επιθετική παρουσία, δεν φτάνει.

(Φωτογραφία: Κώστας Σίνης «Ιonikos Nikaias Studio, photos and videos)