Πανηγυρισμοί που έρχονται από πολύ παλιά...

Πανηγυρισμοί που έρχονται από πολύ παλιά...

Ο Κώστας Μαρούντας περιγράφει την ατμόσφαιρα που βίωσε στο δημοτικό στάδιο Καλλιθέας το απόγευμα του Σαββάτου, καταγράφοντας τη διασύνδεση που υπάρχει ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον του Εθνικού Πειραιώς.

από Πάμε Μπάλα
στις 06/02/2018
στην ΑΠΟΨΕΙΣ

Δεν γίνεται μετά από τέτοιο αγώνα να μη σταθείς στο τελικό αποτέλεσμα και στις προεκτάσεις του. Ξεκινάμε από εκεί γιατί αυτό ορίζει με τη μέγιστη δυνατή «σφοδρότητα» το είδος των μελλούμενων. Οτιδήποτε και αν γινόταν κατά τη διάρκεια του ενενηντάλεπτου στην αναμέτρηση Εθνικός Πειραιώς-Προοδευτική, το τελικό αποτέλεσμα -πλην ελαχίστων, ultra extra, υποθετικών περιστάσεων- είναι αυτό που καθορίζει την κεντρική ιδέα μιας τέτοιας αναμέτρησης.
Επί του πρακτέου, λοιπόν, ο Εθνικός νίκησε με το αγαπημένο του όσον αφορά εσχάτως στα πειραϊκά ντέρμπι 1-0, αλλά τα κέρδη του είναι πολλαπλάσια. Φτωχό το σκορ, πλούσιοι οι κομιστές της νίκης. Οι πανηγυρισμοί των νικητήριων τερμάτων τόσο με τον Ιωνικό, όσο και με την Προοδευτική, έρχονται από πολύ παλιά και κουβαλάνε βαριά ιστορία δεκαετιών... Διόλου τυχαία. Οι «κυανόλευκοι» του μεγάλου λιμανιού της χώρας οδηγούν την κούρσα του ομίλου τους εδραιωμένοι πλέον στο ψηλότερο σκαλί. Είναι το πρώτο -για τα καλά- διαμορφωμένο φαβορί του ομίλου τους, και κοιτάνε το υπόλοιπο πρόγραμμα με «άλλο μάτι».
Τα μπαράζ για την άνοδο φαίνονται αυτή τη στιγμή ως μία κοντινή προοπτική, αρκεί να μετουσιώσει η πειραιώτικη ομάδα τη θεωρητική της υπεροχή σε ποιοτικό έμπρακτο «σήμα κατατεθέν» μέσα στα γήπεδα στους αγώνες που απομένουν. Η συνέχεια δεν πρέπει να φοβίζει τον Εθνικό, αν ο ίδιος δεν φοβηθεί να δει τον εαυτό του στον καθρέφτη δίχως παρενέργειες. Υπάρχει ποιότητα, οι συγκυρίες είναι πια υπέρ του, μονάχα αν λυγίσει από το άγχος (ή κάτι άλλο παρεμφερές) δεν θα αξιοποιήσει το πλεονέκτημα που μόνος του απέκτησε τις τελευταίες εβδομάδες (χάρη στις δυνατότητές του, και μάλιστα δίχως να τις εξαντλήσει...). Πολλά θα κριθούν, βέβαια, στα ταξίδια του στη Ρόδο. Αλλά, ο σοβαρός Εθνικός μπορεί να «κλειδώσει» τα πάντα αλλού, δίχως να διακινδυνεύσει στο «σμαραγδένιο νησί» τόσα πολλά...
Το συγκρότημα του Νίκου Νεντίδη γύρισε την εις βάρος του κατάσταση και έχει πια αέρα 4 βαθμών. Δηλαδή έχει κατοχυρώσει «το δικαίωμα στη μία γκέλα». Η Προοδευτική είναι πλέον σε ρόλο κυνηγού, ίσως και γιατί -κατά την προσωπική μας άποψη- επέλεξε να κατέβει στο «Ελ Πάσο» για να ακολουθήσει διαφορετική στρατηγική από εκείνη του «επιχειρώ να επιβάλλω το παιχνίδι μου, με το βλέμμα στους τρεις βαθμούς»... Ο αγώνας, και ειδικά το πρώτο ημίχρονο, δεν έθελξε κανέναν για την ποιότητα του. Όμως, η σημασία του όσον αφορά στο βαθμολογικό πίνακα, έκανε σχεδόν όλους στις κερκίδες να αγνοήσουν μια τέτοια περίσταση. Ο Εθνικός φαινόταν πως έπαιζε για να νικήσει, ενώ η Προοδευτική κατά βάση για να μη χάσει. Ο Εθνικός δεν το έκανε και τόσο καλά αυτό που χρειαζόταν για να «ξεκλειδώσει» τη σφιχτότατη και συνεπέστατη άμυνα της αντίπαλης ομάδας. Η Προοδευτική, πάλι, έκανε καλά αυτό που ήθελε, αλλά μπροστά μας θύμισε τη δική της παρουσία λίγες εβδομάδες νωρίτερα στο μεγάλο ντέρμπι με τον Ιωνικό. Έτσι εξηγείται το γεγονός πως το 0-0 παρέμεινε μέχρι το 70ο λεπτό. Αν το ποδόσφαιρο ήταν άθλημα επίδειξης, ο Εθνικός θα επικρατούσε στα σημεία γιατί παρουσίασε περισσότερες ποδοσφαιρικές αρετές μέσα στο γήπεδο. Σε λεπτομέρειες, που όμως δεν καθόριζαν την ουσία μέχρι τη φάση του πέναλτι. Άλλαζαν πιο όμορφα , στρωτά και μεθοδικά τη μπάλα οι παίκτες του και ξεχύνονταν με μεγαλύτερη ευχέρεια μέχρι τα καρέ της ομάδας του Κορυδαλλού. Είχαν και κάποιες σημαντικές ευκαιρίες από εκείνες που πρέπει να τις κάνεις γκολ, γιατί αλλιώς θα «τιμωρηθείς». Όμως, αυτό δεν έγινε και «τιμωρήθηκε» στο τέλος η Προοδευτική, γιατί πολύ απλά στο ποδόσφαιρο η τόλμη είναι κι αυτή αρετή.
ΥΓ. Εξαιρούμε στο συγκεκριμένο κείμενο κάθε αναφορά στα επεισόδια, και κρατάμε τη δυναμικότατη παρουσία των φίλων και των δύο ομάδων στις κερκίδες του γηπέδου της Καλλιθέας. Δεν είμαστε επιλεκτικοί για να βάλουμε κάτω από το χαλί διάφορα πράγματα που μας προβληματίζουν, αλλά πρέπει να αναδείξουμε τα θετικά για να τα ανάγουν σε τέτοια και οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι... Για τα επεισόδια, το μόνο που κρίνουμε πως χρειάζεται να ειπωθεί είναι το πως καλό είναι ο καθένας μας ατομικά να ξεκαθαρίσει τι θέλει από το ποδόσφαιρο και να το δηλώσει με παρρησία σε συλλογικό επίπεδο, για να πραγματωθεί κάτι το καλύτερο (αν είναι εφικτό)...