Ακούστηκαν και γράφτηκαν αρκετά τις τελευταίες εβδομάδες σχετικά με την πιθανή αναδιάρθρωση των κατηγοριών στο Ελληνικό πρωτάθλημα.

Μια αναδιάρθρωση που θα ανακουφίσει άπαντες και θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για αναβάθμιση και πρόοδο στον χώρο.

Οι περισσότεροι βέβαια μιλούν για αλλαγές που βάσει της προκήρυξης του πρωταθλήματος θα αφορούν την επόμενη ποδοσφαιρική χρονιά.

Και εδώ ακριβώς είναι που γεννιούνται καίρια ερωτήματα που αντικρούουν την λογική των τύπων και των νόμων.

Η όλη πρόταση και προσπάθεια μέσω της αναδιάρθρωσης των πρωταθλημάτων είναι να δούμε επιτέλους καλύτερο προϊόν!

Να μπορούμε να ελπίζουμε πως κάτι καλύτερο μπορεί να προκύψει δια μέσου ενός διαφορετικού ανταγωνισμού με ισχυρές οικονομικά ομάδες και μακριά από τα κυκλώματα του παράνομου στοιχηματισμού.

Και είναι αλήθεια πως μέσα από τον σωστό ανταγωνισμό και τις διαφορετικές προϋποθέσεις συμμετοχής και στις τρείς κατηγορίες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου που θα προκύψουν , θα δούμε σίγουρα κάτι καλύτερο.

Το ενδιαφέρον θα είναι τεράστιο, οι ομάδες με σίγουρα έσοδα και οι παράγοντες με ισχυρό όπλο την εμπορική ανάταση του θεάματος.

Τότε ναι θα υπάρχει ελπίδα!

Για ποιον λόγο λοιπόν αυτό που όλοι αναγνωρίζουν πως πρέπει άμεσα να γίνει να πάρει παράταση άλλον έναν χρόνο ;

Συνομολογούμε όλοι μαζί τα αυτονόητα για να βγούμε από την εντατική ,και ταυτόχρονα να δώσουμε άλλον έναν χρόνο ποδοσφαιρικής ανωμαλίας;

Είναι σαν να κρατάς κάποιον ασθενή στην μονάδα εντατικής θεραπείας ενώ έχεις βρει το φάρμακο και την θεραπευτική λύση.

Στο δια ταύτα λοιπόν κρίνεται άμεση η ανάγκη να υλοποιηθεί από την φετινή χρονιά η μεγάλη αλλαγή – ανατροπή στο ποδοσφαιρικό μοντέλο της χώρας.

Θέλω να πιστεύω πως η μικρή (και πολύ σωστά) αδράνεια της Ομοσπονδίας έχει να κάνει με την ολοκλήρωση ομαλά των πρωταθλημάτων και στην συνέχεια τόσο στην Γ.Σ. της ΕΠΟ όσο και με νομοθετική ρύθμιση κατεπείγον να δούμε κάτι διαφορετικό.

Διότι άλλη μια χρονιά στο ίδιο έργο θεατές δεν υποφέρεται….