Ένα πρώτο πράγμα που θα μπορούσες να κάνεις για να μην... περάσεις και δεν ακουμπήσεις από αυτή τη ζωή, είναι να προσφέρεις κάτι από τον εαυτό σου σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Το δεύτερο είναι να μπορέσεις να συναισθανθείς τον βαθμό που θα πρέπει να αναδειχθεί μία δράση, εφόσον βέβαια είναι πιθανό να βρει μιμητές και γνωρίζοντας παράλληλα ότι δεν έχεις καταφέρει κάτι σπουδαίο ή μοναδικό.

Οι Rangers ξέρουν καλά από ανάγκη, εξάλλου στη Νίκαια μεγάλωσαν, ξέρουν όμως και να δίνουν την ακριβή διάσταση σε μία πράξη που έχει τα χαρακτηριστικά της αλληλεγγύης και όχι της φιλανθρωπίας...

Διότι όσα κι αν -επιβάλλεται να- τους προσάψεις, όπως άλλωστε σε κάθε οπαδικό κίνημα, για κατά καιρούς απρεπείς «επί δικαίους και αδίκους» συμπεριφορές, τους συγκεκριμένους μόνο... καλομαθημένους και «δήθεν» δεν μπορείς να τους χαρακτηρίσεις.

Η φωτογραφία είναι από την επίσκεψή τους στο Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων Δυτικής Αττικής το απόγευμα της Τετάρτης. Το συνοδευτικό κείμενο, λιτό σε λέξεις και εύστοχο σε ουσία, έχει τίτλο «Μαθήματα ζωής» και αναφέρει: «Ο σύνδεσμος των Rangers ευχαριστεί από καρδιάς το Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων Δυτικής Αττικής για την θερμή φιλοξενία. Γνωρίσαμε φίλους και αληθινούς αγωνιστές που σου υπενθυμίζουν την πραγματική ουσία της ζωής»!