Εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Χρήστος Παλλίδης στο «Πάμε Μπάλα». Ο νεαρός τεχνικός της Λαμπερής Ελευσίνας μίλησε για τους φετινούς στόχους, για ποιον λόγο ανέλαβε τα «ηνία» της καθώς είναι η πρώτη φορά που «κάθεται» στον πάγκο ομάδας από την ΕΠΣΔΑ αλλά και τα μελλοντικά του σχέδια.

Πως πήρες την απόφαση να αναλάβεις το προπονητικό πόστο της Λαμπερής ΑΣ Ελευσίνας;

Δεν ήταν εύκολη απόφαση. Σε δύο σημεία θέλω να σταθώ. Πρώτον, οι άνθρωποι της Λαμπερής και δεύτερον η ποιότητα των παικτών της.  Ο σύλλογος είναι ότι πιο αγνό έχω συναντήσει στο ποδόσφαιρο. Όταν το συνειδητοποίησα είπα μέσα μου «θέλω να το ζήσω». Από την άλλη, τα παιδιά με ενθουσίασαν με τα αγωνιστικά τους προσόντα. Αφενός υπάρχει αρκετό ταλέντο, αφετέρου «λαμπύρισαν» στα μάτια μου σαν όταν είδα ότι πρόκειται για ακατέργαστα διαμάντια. Έδειξαν μεγάλη όρεξη και για δουλειά και ήταν πρόκληση για μένα να παίξουμε το ποδόσφαιρο που θέλω.

Τι νέο πιστεύεις πως έφερες στην ομάδα;

Το σημαντικότερο κατά την άποψή μου, ως προπονητής, είναι να εξασφαλίσω την υγεία των παικτών. Όλα τα άλλα έπονται. Όλοι τους είναι ερασιτέχνες και μοχθούν στις εργασίες τους καθημερινά. Το πρώτο λοιπόν που προσπάθησα να κάνω είναι να τους εξηγήσω την σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην προπόνηση και τους τραυματισμούς και ακόμη πως ο συνδυασμός υψηλού ποσοστού συμμετοχής στις προπονήσεις, με τα ειδικά προγράμματα πρόληψης τραυματισμών τους θωρακίζει και τους κρατά μακριά τόσο από τους συνήθεις τραυματισμούς όπως θλάση οπίσθιων και άλλα  όσο και από σοβαρότερους όπως για παράδειγμα στα γόνατα, στους αστράγαλους.

Είσαι ικανοποιημένος από την μέχρι τώρα παρουσία σου στον πάγκο της Λαμπερής;

Στην ζωή μου έχω μάθει να βάζω υψηλούς στόχους. Η δέσμευση μου προς αυτούς δε, είναι παραδειγματικοί. Μόνον έτσι πιστεύω πως μπορώ να γίνω καλύτερος και για μένα και για τους συνανθρώπους μου. Δεν θα πω λοιπόν είμαι ικανοποιημένος, θα πω όμως ένα ευχαριστώ σε όλα τα παιδιά της ομάδας για κάθε προσπάθεια που καταβάλουν για να είναι σωστοί απέναντι  στους στόχους που έχουμε τοποθετήσει και απέναντι στις απαιτήσεις μου.  Στο σημείο αυτό αξίζει να πω και ένα ευχαριστώ στην διοίκηση για την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν όλα τα μέλη της ανεξαιρέτως. Δεν είμαι λοιπόν ικανοποιημένος, διότι δεν επιτυγχάνουμε τους στόχους διαδικασίας, αλλά το ευχαριστώ προς τα παιδιά θα το έγραφα με κεφαλαία γράμματα.

Μια καθαρά ποδοσφαιρική ερώτηση τώρα. Ποιο σύστημα προτιμάς;

Η άποψή μου είναι κάπως ρηξικέλευθη! Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν πλέον θέσεις αλλά μόνο ρόλοι. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η αρχική διάταξη των παικτών δεν αποτελεί περιοριστικός παράγοντας για την μετακίνηση τους μέσα στο γήπεδο. Για παράδειγμα ένας παίκτης που ξεκινά από θέση ακραίου επιθετικού που συγκλίνει, ή ένας κεντρικός επιθετικός που κατεβαίνει χαμηλά, για να δημιουργήσουν αμφότεροι νέους χώρους και να δώσουν οι ίδιοι την κάθετη μεταβίβαση, τι θέση παίζουν; Είναι μήπως μέσοι; Και είναι το ίδιο όταν δεν αφήνουν την θέση τους; Για μένα λοιπόν το σημαντικότερο είναι να παίζεται το ποδόσφαιρο, να είναι επιθετικό και να αξιοποιώ στο μέτρο του δυνατού όλα τα αγωνιστικά χαρίσματα των παιδιών με τα οποία δουλεύω. Δεν σας κρύβω μάλιστα, ότι επιτρέπω υψηλό βαθμό ελευθερίας κινήσεων στους αγώνες, ιδιαίτερα αν αφορά συμπεριφορές στις οποίες έχουμε εξασκηθεί στην προπόνηση! Η προπόνηση έχει τα στοιχεία της πρωτοβουλίας και του απροσδόκητου, άδηλα!!

Είναι η πρώτη φορά που έρχεσαι στην ΕΠΣΔΑ. Τι έχεις αποκομίσει μέχρι σήμερα;

Είναι μικρό το διάστημα για να φέρω άποψη. Σίγουρα πολλά μπορούν να γίνουν καλύτερα. Θα ήθελα όμως μέσω του δημόσιου αυτού βήματος να στείλω ένα μήνυμα προς τους συναδέλφους μου προπονητές. Είναι μείζονος σημασίας και σε απόλυτη προτεραιότητα να προσπαθήσουμε να εγκαθιδρύσουμε μια πιο ορθολογική και πιο ποδοσφαιρική νοοτροπία. Ο ρόλος μας δηλαδή είναι και κοινωνιολογικού περιεχομένου. Η επιρροή μας δε, είναι μεγάλη. Εννοείται πως ο ερασιτέχνης προπονητής που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να είναι και παιδαγωγός. Επομένως, προτεραιότητες όπως η προπόνηση είναι σημαντικότερη του αγώνα ή η υγεία των παικτών είναι σημαντικότερη του τελικού αποτελέσματος είναι δομικά. Αν προσθέσουμε και την κατεύθυνση ότι πέρα από κάθε σκοπιμότητα, το ποδόσφαιρο πρέπει πάντα να παίζεται -δεν παίζουμε ράγκμπι δηλαδή- σίγουρα μόνο καλό έχουν να κάνουν παρά κακό.

Ποια τα μελλοντικά σου σχέδια;

Στη Λαμπερή ΑΣ Ελευσίνας θέλουμε να παίξουμε το ποδόσφαιρο και δίνουμε χρόνο και ευκαιρίες στα νέα παιδιά της ομάδας μας. Επί του παρόντος λοιπόν, για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδα συντάχθηκε στρατηγικός προγραμματισμός τριετίας. Μέρος της υλοποίησης του είναι το «άνοιγμα» που σκοπεύουμε να κάνουμε σε νεαρούς ποδοσφαιριστές. Θέλουμε δηλαδή να εντάξουμε νέα παιδιά, που ενδεχομένως δεν έχουν αρκετό χρόνο συμμετοχής στις ομάδες τους, αλλά έχουν όρεξη να παίξουν το ποδόσφαιρο. Στην Λαμπερή σίγουρα θα μπορέσουν να δείξουν τις ικανότητες τους μέσα στο γήπεδο. Άλλωστε τα φύλλα αγώνων «μιλούν» από μόνα τους και παρότι είμαστε κοντά στις πρώτες θέσεις, δεν χάνουμε την εμπιστοσύνη μας στα νέα παιδιά της ομάδας μας. Θεωρούμε, ότι από την μια η μείωση του μέσου όρου ηλικίας της βασικής μας ενδεκάδας και από την άλλη το «υγιές πάντρεμα» με την εμπειρία ορισμένων αξιόλογων ποδοσφαιριστών μας, είναι ότι καλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Στην ίδια λογική, να επισημάνουμε την πολλή καλή δουλειά που γίνεται στις μικρές ηλικίες. Τα παιδιά αυτά θα προωθηθούν στο ανδρικό τμήμα τα επόμενα χρόνια. Βέβαια, όπως ίσως γνωρίζεται τα τελευταία τρία χρόνια, αποτελούμε μέρος της μεγάλης οικογένεια του Ολυμπιακού, που πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κάθε μικρό ταλέντο που οι προοπτικές είναι για το κάτι παραπάνω θα έχει την ευκαιρία που χρειάζεται.