Τo Αιγάλεω ξεκίνησε με αρκετές φιλοδοξίες τη φετινή χρονιά. Κανένας στο «Σίτυ» δεν αντιλήφθηκε την ομάδα ως νεοφώτιστη που θα έπρεπε να προσαρμοστεί στη νέα κατηγορία, γιατί πολύ απλά το όνομα του συλλόγου προδιαθέτει για πολύ μεγαλύτερα πράγματα. Το ξεκίνημα με τον Φωστήρα ήταν ανάλογο των φιλοδοξιών, στο εκτός έδρας 0-0 με τον Ατσαλένιο υπήρξαν έντονα παράπονα για τη διαιτησία, αλλά δεν ήταν και τόσο κακό αποτέλεσμα. Λίγο, όμως, το ρεπό της 3ης αγωνιστικής και περισσότερο η τριάρα από τον Ηλυσιακό, αίφνης δημιουργήθηκαν πρόωρα θέματα φθαρτικής υφής και σημαντικά ζητούμενα προς άμεση επίλυση για το Αιγάλεω.
Η αντίδραση της ομάδας του Ηλία Καλοπήτα απέναντι στον Ερμή Ζωνιανών ήταν πραγματικά ένα μεγάλο ερωτηματικό για ολόκληρο τον όμιλο στη συγκεκριμένη αγωνιστική. Αλλα και ο Ερμής Ζωνιανών, που προερχόταν από «βαριά» εντός έδρας ήττα (2-5) από τον Ηρόδοτο, όφειλε στον εαυτό του να δώσει κάτι διαφορετικό. Ο καιρός ήταν καλός, όσος κόσμος έκρινε πως έπρεπε να το κάνει βρέθηκε στο «Σ.Μαυροθαλασσίτης» και οι δύο ομάδες ξεκίνησαν την αναμέτρηση. Ο Ερμής βρέθηκε πολύ γρήγορα με μία χρυσή ευκαιρία να ανοίξει το σκορ και να δημιουργήσει υπέρ του δεδομένα ικανά να εξασφαλίσουν θετικό αποτέλεσμα: προβαδίσματος στο σκορ «με το καλημέρα», αλλαγής συσχετισμών ψυχολογικής χροιάς και μουρμούρα στην κερκίδα. Όμως, το πέναλτι χάθηκε (γιατί επιβλήθηκε κατά κράτος ο γκολκίπερ Κατσούλης των γηπεδούχων στη συγκεκριμένη περίσταση), αλλά όχι και η χρησιμότητα ενός τέτοιου «ξυπνητηριού» για την πλευρά του Αιγάλεω.
Οι γηπεδούχοι πήραν τα ηνία και δεν τα άφησαν ποτέ. Η συντονισμένη προσπάθεια των παικτών του Αιγάλεω να ανοίξουν το σκορ καρποφόρησε δέκα λεπτά πριν οι ομάδες αποσυρθούν στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα. Ο κόσμος στις κερκίδες χαμογέλασε και τα χειροκροτήματα έγιναν συχνά (συνοδευόμενα με τη δέουσα αποφασιστικότητα και πυγμή), γιατί η ομάδα αντί να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, «έλαβε το μήνυμα» έγκαιρα, αντιδρώντας κατάλληλα. Η επίτευξη του 2-0 στην αρχή της επανάληψης τελείωσε επί της ουσίας την υπόθεση «νίκη». Ούτε η αποβολή δεν ήταν ικανή να αλλάξει την «ειμαρμένη» του αγώνα. Ο Ερμής «κέρδισε μέτρα» μεν, αλλά παρά τη φανερή καταβολή φιλότιμης προσπάθειας δεν μπόρεσε να κάνει κάτι καθοριστικό.
Το Αιγάλεω διαχειρίστηκε σωστά το χρόνο, πλησίασε και σε τρίτο τέρμα, επέστρεψε στις νίκες, βελτίωσε τη βαθμολογική του θέση, μπήκε ξανά σε επιθυμητή τροχιά και έκανε πάλι τον επερχόμενο αγώνα με τον Ηρόδοτο ντέρμπι με ενδιαφέρον που να επεκτείνεται στο μακροπρόθεσμο κυνήγι της πρώτης θέσης. Οι κρητικοί ηγούνται, αλλά το ρεπό του Αιγάλεω μετριάζει κάπως το χάντικαπ. Το οποίο, όμως, ή θα παραμείνει (περίπτωση ισοπαλίας), ή θα καλυφθεί (νίκη Αιγάλεω), ή θα μεγαλώσει (διπλό του Ηρόδοτου) μετά το μεγάλο αγώνα που έρχεται... Υπάρχουν, βέβαια, και ο Φωστήρας και ο Ατσαλένιος, αλλά αυτή τη στιγμή στη μάντρα των σκέψεων των ανθρώπων του Αιγάλεω είναι γραμμένη με σπρέυ η λέξη Ηρόδοτος. Ευλόγως...