Τα αρχικά δεδομένα που προκύπτουν σε ένα πρωτάθλημα μπορεί να μας «ενημερώσουν» κατατοπιστικώς για τα μελλούμενα, μπορεί και να μας ξεγελάσουν κάπως, ή να δημιουργήσουν νέους γρίφους. Όταν, όμως, βρισκόμαστε λίγο πριν το τέλος του πρώτου γύρου οι ομάδες γνωρίζουν πάνω-κάτω πού πάνε, τι μπορούν να θέλουν και τι πρέπει να κάνουν στο άμεσο μέλλον. Το Αιγάλεω, παρότι έχει φέρει αρκετά αρνητικά αποτελέσματα μέχρι τώρα, είναι μέσα στη διεκδίκηση της πρώτης θέσης του ομίλου του. Όσο μπορεί να νικάει το ίδιο και ταυτόχρονα ο Ηρόδοτος χάνει συχνά-πυκνά βαθμούς, αυξάνονται οι πιθανότητες του. Οι Κρητικοί δεν μπορούν προς το παρόν να κάνουν ένα νικηφόρο σερί που θα απλοποιούσε την κατάσταση και θα «έκοβε» την όποια όρεξη σε όσους ακολουθούν. Αντιθέτως, έχουν δημιουργήσει ένα αρνητικό σερί τριών αγώνων δίχως «τρίποντο» στο σακούλι τους. Η τελευταία τους νίκη χρονολογείται στον Νοέμβριο, έτσι όλα παραμένουν ανοιχτά στη μάχη της κορυφής, και βαθμολογικά, αλλά και ουσιαστικά...

Το μεσημέρι προς απόγευμα της Κυριακής το Αιγάλεω υποδεχόταν τον Άγιο Ιερόθεο. Ένα ντέρμπι δυτικών προαστίων, που «ανάγκασε» ουκ ολίγες φορές τους οπαδούς των γηπεδούχων στο πέταλο να ασχοληθούν με το Περιστέρι και... τον Ατρόμητο.

Αγώνας «της αντιδράσεως» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί για τους Αιγαλεώτες, καθώς οι γηπεδούχοι προέρχονταν από ήττα στην Ιεράπετρα. Από την άλλη, ο Άγιος Ιερόθεος προσφάτως είχε σημειώσει τις δύο πρώτες του φετινές νίκες, που μάλιστα ήταν συνεχόμενες. Ο ορισμός του «καλού φεγγαριού», λοιπόν, για ένα ποδοσφαιρικό συγκρότημα που τις δύο προηγούμενες αγωνιστικές περιόδους είχε καλομάθει τόσο τους φίλους του, όσο και τους ουδέτερους, αφού πραγματοποίησε πολύ καλές παρουσίες και στην Α' Αθηνών (πρόπερσι) και στη Γ' Εθνική (πέρσι).

Τελικά; Πολύς ντόρος για το τίποτα, γιατί το Αιγάλεω έφτασε σε μία μάλλον άνετη επικράτηση. Φόρτσαρε όσο έπρεπε, αξιοποίησε τα όποια θετικά σε ατομικό και συλλογικό πεδίο δικά του στοιχεία και εκμεταλλεύτηκε το γεγονός πως οι φιλοξενούμενοι δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν επί της ουσίας και παρά τις όποιες προσπάθειες τους από μία γενική μετριότητα. Αφού στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου «κλειδώθηκε» ο άσος, ύστερα ψάχτηκε το τρίτο γκολ με τη σχετική άνεση (και με τη δέουσα φινέτσα...) που επέτρεπαν οι διαμορφωμένες συνθήκες. Πια, όσο το πρωτάθλημα προχωράει, κάθε αποτέλεσμα δεν γράφει μόνο τη δική του «ιστορία», αλλά σχηματοποιεί και τη γενική εικόνα του ομίλου. Το Αιγάλεω θα μπει στο 2018 όντας μέσα στη μάχη για την πρωτιά, ενώ ο Άγιος Ιερόθεος μπορεί να ευελπιστεί βασιζόμενος στα όσα έδειξε τον τελευταίο καιρό, κυρίως σε επίπεδο αποτελεσματικότητας. Το επόμενο διάστημα θα μπορέσουν όλες οι ομάδες να ηρεμήσουν, να ξεκουράσουν τα σώματα τους, να κάνουν τους απολογισμούς τους και να ριχτούν στην τελική ευθεία με όσο το δυνατόν περισσότερα ατού μπορούν να εμφανίσουν στα διάφορα μέτωπα...