«Σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, τα πάντα περιπλέκονται από την παρουσία της αντίπαλης ομάδας» (Ζ.Π. Σαρτρ). H εσωτερική τιμή είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση, που κάποιες φορές -όχι και τόσο λίγες...- υπερβαίνει ακόμα και ένα αποτέλεσμα. Όσοι βρέθηκαν το απόγευμα του Σαββάτου στο γήπεδο της Νεάπολης κατάλαβαν πολλά και σίγουρα πήραν ένα επαρκές (και ταιριαστό συνάμα...) δείγμα για το συμπέρασμα της προηγούμενης πρότασης. Ένα από τα πιο φημισμένα ζευγάρια του ελληνικού ποδοσφαίρου, ανεξαρτήτως κατηγορίας στο πλαίσιο της οποίας διεξάγεται, είναι το Ιωνικός-Προοδευτική (Προοδευτική-Ιωνικός). Σημασία έχει πως κάποιοι τέτοιοι αγώνες, εξ ορισμού, λαμβάνουν άλλες διαστάσεις πέρα από τις στενές βαθμολογικές, ακόμα και αν διακυβεύονται πρωτιές.

Δεν σημάδεψαν στο περσινό πρωτάθλημα αυτοί οι δύο αγώνες την έκβαση της τελικής κατάταξης του Ιωνικού; Ναι, αλλά σε μάκρος χρόνου αναδείχθηκαν άλλα πράγματα. Όμως, η ατμόσφαιρα που δημιουργείται σε αυτές τις αναμετρήσεις, και για να το εξειδικεύσουμε στο ματς του Σαββάτου, αυτό που βιώθηκε από όλους όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο αποδεικνύει -δίχως καμία απολύτως περιστροφή- πως αυτός ο αγώνας είναι κάτι σημαντικό. Δεν ξέχασαν από τη στιγμή που πέρασαν τις θύρες εισόδου όλοι οι οπαδοί του Ιωνικού τα όσα έχουν συμβεί γύρω από το ποδοσφαιρικό τμήμα τους τελευταίους μήνες; Δεν προσπάθησαν να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό (έστω και με απώλεια ψυχραιμίας και μη ενδεδειγμένο τρόπο κάποιοι ελάχιστοι από αυτούς στη φάση που προκάλεσε τη διακοπή); Αλλά, και η ίδια η ομάδα, οι ποδοσφαιριστές που χρησιμοποιήθηκαν από τον Νίκο Μαρωνίτη φάνηκε πως λειτούργησαν σαν να συνιστούσε ο αγώνας αυτός μία καινούρια αρχή. Ένα νέο ξεκίνημα, με άλλες απαιτήσεις αυτοσεβασμού και όχι απλά της επιτυχούς ανταπόκρισης στη μάχη για την αποφυγή του υποβιβασμού.

Ο Ιωνικός δεν νίκησε, γιατί τον σταμάτησαν και τα δοκάρια, αλλά ο αυτοσεβασμός, η εσωτερική τιμή, είναι πολύ σημαντικές υποθέσεις στις οποίες νομίζω πως σύσσωμος ο οργανισμός «Ιωνικός» ανταποκρίθηκε αρκετά αυτό το απόγευμα. Και η Προοδευτική; Απέναντι σε έναν αντίπαλο αποφασισμένο για μάχη (και πολλαπλές απαντήσεις...), απέναντι σε μία κερκίδα που κόχλαζε και είχε ανάγκη η ίδια για πολλούς λόγους έναν τέτοιο αντίπαλο, πάλεψε και δεν έχασε. Κρατήθηκε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας και θα πάει στα επερχόμενα μεγάλα ματς με Διαγόρα (εντός) και Εθνικό (εκτός) με πίστη στην ανθεκτικότητα του συγκροτήματος, αλλά και με «ανάγκες» στην ποδοσφαιρική κλίμακα των υποχρεώσεων. Ο δεύτερος γύρος ξεκινάει «καυτά», θα δημιουργηθούν κάποια δεδομένα, αλλά όχι αναπότρεπτα καθώς η μάχη θα συνεχιστεί για καιρό ακόμα. Η Προοδευτική δεν γυρνάει ξενερωμένη στη βάση της μετά το μεγάλο ντέρμπι της περιοχής, αλλά «ενημερωμένη» για τη δυσκολία της συνέχειας. Δεν παίχτηκε μεγάλη μπάλα στη Νεάπολη το Σάββατο αυτό, αλλά το ίδιο το ποδόσφαιρο μας «ξεδίπλωσε» διάφορα άλλα χαρακτηριστικά του εξίσου σημαντικά και καθοριστικά που μπορούν να σου δημιουργήσουν μεγαλύτερο δέσιμο, ακόμα και από ένα θεσπέσιο ποιοτικώς αγώνα...

Φωτο: Ionikos Nikaias Studio (photos and videos)