προβλέπει ο πρόεδρος του Ηρακλή  Μ.Παναγίας στην Χαλκιδική

 Καλημέρα σε όλους τους ποδοσφαιρικούς ερασιτεχνικούς παράγοντες-αιμοδότες, καθώς και στους αγαπητούς  φιλάθλους των ομάδων μας.

 Θα ήθελα να σας κάνω μια σύντομη περιγραφή, τι θα αντιμετωπίσουμε στο επόμενο διάστημα τα ταλαιπωρημένα και κατατρεγμένα ερασιτεχνικά σωματεία εάν συνεχιστεί αυτή η οδυνηρή κατάσταση που βιώνουμε λόγου Κορονοϊού.

Μέρος 1ον.

 Παίρνουμε μια ενδεικτική ημερομηνία ότι όλο αυτό τερματίζει στις 20 Μαΐου. Ουσιαστικά  θα είμαστε σε  φάση αγώνων  μπαράζ Play-off & Play-out, με εναπομείναντες 6 αγωνίστηκες.

Κάτι  που  συνεπάγεται με 1,5 μήνα αγωνιστικής δράσης και αν όλα πάνε καλά θα έχουμε λήξη 20  Ιουνίου!

Ποιος γονέας είναι αυτός που θα αφήσει το παιδί του απροπόνητο με κίνδυνο ένα ενδεχόμενο τραυματισμό να έρθει να παίξει ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο Μάιο-Ιούνιο;

Διότι εκείνο το διάστημα ξεκινάνε τα φροντιστήρια, οι εξετάσεις, οι πανελλαδικές και πάει λέγοντας, συν ότι δεν θα έχει ξεπεράσει το ψυχολογικό βίωμα του Κορονοϊού.

Ποια θα είναι η απόδοση του παιδιού στα μαθήματα, στα φροντιστήρια, η στο ποδόσφαιρο;

Άλλη σκασίλα δεν είχε ο γονιός να στείλει το παιδί στο γήπεδο να παίξει μπάλα μόλις λήξη ο συναγερμός!

 Επίσης για τους ποιο μεγάλους σε ηλικία ποδοσφαιριστές θα πρέπει να επιστρέψουν στην εργασία τους μετά το τέλος των μέτρων (η τουριστική περίοδος στην Χαλκιδική ανοίγει τον Μάιο αν πάνε όλα καλά ), όποτε αυτή η μεθόδευση κάποιων να ολοκληρώσουμε με διαδικασίες εξπρές (ξεπέτα) το πρωτάθλημα μόνο ζημιά θα αποφέρει και τίποτα άλλο.

Επίσης  να μην ξεχάσουμε πως  έχουμε και τους φαντάρους.

Τους στρατιώτες μας που φιλάνε τα σύνορα μας.

Είναι μέσα στα στρατόπεδα και υπηρετούν την πατρίδα κάτω από άσχημες συνθήκες!  Τους έκοψαν τις άδειες και όταν έρθουν με το καλό μετά από καιρό αντί να κάτσουν με τις οικογένειές τους να τους δούν θα τρέχουν στα γήπεδα για αγώνες μπαράζ;

Θα έρθουν να σκοτώνονται στο γήπεδο για τα μπαράζ;

Για παράδειγμα  να πάμε στο Πευκοχώρι να αγωνιστούν σε απόσταση 110 χιλιόμετρα παρακαλώ, από Μεγάλη Παναγία.

Το μόνο κέρδος σε όλοι την ιστορία αυτή είναι ότι θα γλιτώσουμε κάποια τελευταία έξοδα των 6 αγωνιστικών που έχουν απομείνει.

Μέρος 2ον.

 Οι ερασιτεχνικοί αθλητικοί σύλλογοι όπως γνωρίζετε πολύ καλά ότι σε αυτό το διάστημα Μάιο-Ιούνιο κάνουν νέο προγραμματισμό για την νέα χρόνια, π.χ εκλογές, αναζήτησή παιχτών η προπονητή, διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, λαχειοφόρο αγορά, σπόνσορες για την οικονομική ενίσχυση του συλλόγου και όλα αυτά μέχρι στις 20 Ιουλίου, γιατί 25 με 30 Ιουλίου αρχίζει η προετοιμασία.

 Μέσα στην προετοιμασία (ίσως και πιο πριν) είναι η συντήρηση του γηπέδου, λίπανση, πότισμα, κούρεμα κ.α,

Όλα αυτά με  την κατάσταση που επικρατεί είναι φύση αδύνατον να πραγματοποιηθούν, (κοινός ο κόσμος δεν συμμετέχει, έχει σκιαχτεί που λένε και στο χωριό μου, με όλα αυτά που βλέπει και περνάει).

Μέρος 3ον.

 Τέλος τα μέτρα και η καραντίνα και επανένταξη στην καθημερινότητα.

 Με τη ρίσκο θα πάρουν τα συμβούλια απόφαση να κάνουν μια εκδήλωση στα μέσα καλοκαιριού, για την οικονομική ενίσχυση του συλλόγου;

 Ποιος θα ρισκάρει;

 Θα είναι όλα μια αποτυχία!

Για παράδειγμα  εάν κάνει η ομάδα μια χοροεσπερίδα μέσα στο χωριό όπως κάνουμε χρόνια τώρα παραδοσιακά, το αποτέλεσμα θα είναι το εξής:

Δεν θα πατήσει άνθρωπος, θα είναι φρέσκα τα πράγματα και θα φυλάξει τα νώτα του, και σωστά θα πράξει βέβαια.

 Εάν βγει μια λαχειοφόρο αγορά, ποιος είναι αυτός που θα πάρει λαχεία (πάρε δώσε χαρτάκια, λεφτά στα χέρια και τέτοια) και από την στιγμή που θα είναι ήδη ταλαιπωρημένος οικονομικά εδώ και 3 μήνες ;

Πάμε τώρα στους επαγγελματίες.

Ποιος επαγγελματίας θα βάλει το χέρι του στην τσέπη να ενισχύσει οικονομικά τον σύλλογο από την στιγμή που θα έχει την επιχείρηση του κλειστή; Και η οποία θα πάσχει πάνω από 2 μήνες οικονομικά, και θα θέλει να μαζέψει τα δικά του κομμάτια;

Δεν είμαι απαισιόδοξος, αλλά η πραγματικότητα δυστυχώς είναι αυτή.

Xρόνια τώρα το βιώνουμε και γνωρίζουμε ποσό δύσκολα είναι να μαζεύουμε χρήματα από την τοπική κοινωνία, (σε χωριά φτωχά ζούμε) με μικρούς πληθυσμούς, πως και με τι μούτρα τα συμβούλια θα βγουν στην γύρα σε αυτούς τους ανθρώπους να τους πουν τι;

Δώσε; Μάλλον όχι!

Δεν το κάνει κανένας, εγώ προσωπικά ντρέπομαι!

 Εδώ να σημειώσουμε και να πούμε ακόμα ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Δήμο Αριστοτέλη, αλλά και σε τοπικές επιχειρήσεις που εδρεύουν στην περιοχή μας που κάθε χρόνο μας ενισχύουν οικονομικά καθώς και όλους τους φίλους τις ομάδας από το υστέρημα τους, ειδάλλως δεν θα υπήρχαμε πουθενά! Ούτε στον χάρτη!

Στηριζόμαστε από την τοπική κοινωνία και είμαστε υποχρεωμένοι να την σεβαστούμε, και να την ευχαριστήσουμε για αυτό που μας προσφέρει.

Οι ανησυχίες πολλές, τα ερωτηματικά μεγάλα και άλυτα, και ο πάταγος δεδομένος, θα το διαβάσετε στο τελευταίο και καυτό μέρος, εκεί που είναι η αποκορύφωση της ουσίας.

 Μέρος 4ον.

 Μάζεμα τα μανίκια, ανασκούμπωμα από τους ειδήμονες του αρμόδιου υπουργείου, της ΕΠΟ και των ΕΠΣ.

Όλοι μαζί μπορούμε.

Έχει άλλες ΕΠΣ στη χώρα μας που έκαναν σοβαρότατες προτάσεις στο υπουργείο πολιτισμού και τους έβαλαν γυαλιά!

Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η ΕΠΟ μας έχει γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων.

Από τώρα πρέπει και για την νέα ποδοσφαιρική περίοδο 2020/2021, και όχι τις τελευταίες 6 αγωνιστικές που έχουν μείνει, να μη βλέπουν το δέντρο που καίγεται και να χάνουμε το δάσος.

Να βρείτε μια φόρμα ένα νέο μοντέλο ελαστικής οικονομικής ελάφρυνσης για τα ερασιτεχνικά σωματεία, μια αναδιάρθρωση.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε.

Δεν θα σας τα πούμε εμείς. Εσείς είστε το γενικό Κομαντατούρ, πονέστε έστω και λίγο όπως πονάμε και εμείς.

Ναι, θεωρούμε ότι δεν θα μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε για την νέα αγωνιστική περίοδο. Έχουμε συχνή και καθημερινή επικοινωνία με συναδέλφους παράγοντες, και όλοι λέμε το ίδιο, ότι το καράβι στην αρχή τις νέας χρονιάς το 2021 θα πάει μέτωπο προς τα βράχια με μαθηματική ακρίβεια.

 Μακάρι εμείς οι ερασιτέχνες να γνωρίζαμε την δύναμη μας, δυστυχώς όμως δεν την γνωρίζουμε, και πρέπει να καταλάβουμε ότι εσείς από εμάς ζείτε και υπάρχετε.

Είμαστε ο φυσικός πνεύμονας του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, κοιτάξτε μας έστω με ένα μάτι για να σας δούμε με δυο, δεν βιώνουμε τα ίδια πράγματα, απλός εμείς υποφέρουμε ματώνουμε!

Δεν μπορεί να είμαστε 4000 και πλέον σωματεία στη χώρα,  και να μας έχετε στα αζήτητα σαν να μην συμβαίνει τίποτα!

Μέρος 5ον.

Η επαλήθευση όλων των παραπάνω ανησυχιών στην πράξη.

 Ένας ερασιτεχνικός αθλητικός σύλλογος, μια συγκρότηση της ομάδας στις 25 με 30 Ιουλίου και χωρίς ποδοσφαιριστής να ακουμπήσει μπάλα η να βάλει ρούχο επάνω του υποχρεούται να έχει αποθεματικό ταμείο ο σύλλογος τα εξής ευρώ.

1)ομαδικό ασφαλιστήριο ποδοσφαιριστών, πχ 25 παίχτες με 60€ ο έκαστος = 1500€

2)25 κάρτες υγείας * 20€ = 500€

 3)παράβολο πρωταθλήματος 250€

4)παράβολο κυπέλου 80€

5)νέες μεταβολές, αιτήσεις μεταβολών, πχ 10 νέοι παίχτες από ακαδημίες, η δανεικοί από άλλες ομάδες, από 22€ έκαστος = 220€

6)ανανέωση όλο το φαρμακείο =150€

Σύνολο, 2700€ με το καλημέρα, χωρίς να ξεκινήσουν καν οι προπονήσεις, χωρίς προπονητές, χωρίς ρούχα, χωρίς μπάλες, χωρίς νερά, μόνο το φαρμακείο που είναι το Α και Ω σε μια έναρξη προετοιμασίας.

Να σημειώσουμε εδώ ότι η ομαδική ασφάλιση των ποδοσφαιριστών στην ασφαλιστική εταιρία την έχουμε πληρωμένη μέχρι τον Σεπτέμβριο, ενώ εμείς σταματήσαμε να παίζουμε μπάλα από αρχές Μαρτίου, 6 μήνες το χρόνο μείον!

Αυτά τα χρήματα τι γίνονται;

Θα έχουμε κάποια επιστροφή;

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, και να μην ήταν η διακοπή λόγου Κορονοϊού κάθε χρόνο έτσι γίνεται, πληρώνουμε 12 μήνες ασφάλεια για 8,5 μήνες διάρκεια.

Για όλα αυτά λοιπόν, μένουμε σπίτι προς το παρόν όσο χρειαστεί και αφήνουμε τις μαγκιές, με την υγεία δεν έπαιξε κανείς!

Ο Πρόεδρος του Ηρακλή Μεγάλης Παναγίας 1968

 ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ