Ένα... τσιγάρο δρόμος φαντάζει η απόσταση Χίος-Ιωάννινα, μόνο όμως μπρος στο -ασύλληπτο για τον ανθρώπινο νου- μέγεθος του σύμπαντος. Διότι για τους απλούς πολίτες αυτής της χώρας και, κυρίως, για εκείνους που διοικούν ερασιτεχνικά σωματεία είναι μία αρκετά υπολογίσιμη απόσταση, όταν πρόκειται να τη μετατρέψεις σε... ευρώ μετακίνησης. Την παραπάνω άποψη, πάντως, φαίνεται πως δεν συμμερίζονται οι άνθρωποι που συνθέτουν την Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας της ΕΠΟ. Πως αλλιώς να εξηγήσουμε, δηλαδή, το γεγονός ότι οι «σοφοί» της ΚΕΔ αποφάσισαν να στείλουν στο Βελισσάριο του νομού Ιωαννίνων της Ηπείρου τον διαιτητή Σπυριάδη της Ένωσης... Χίου, για να διευθύνει μάλιστα το αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι της γηπεδούχου ομάδας με τη Δόξα Γαρδικίου για την τελευταία αγωνιστική των μπαράζ ανόδου; Πόσο κοντά μπορεί να είναι ένα νησί που συνορεύει με την Τουρκία, με μία περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας, απο την οποία αν σηκώσεις λίγο το κεφάλι σου, πιθανόν και να αντικρίσεις το Ιόνιο Πέλαγος;
Να δείτε, όμως, τι μας ήρθε συνειρμικά στο μυαλό, καθώς γράφαμε την προηγούμενη πρόταση! Λέτε να ενόχλησε τους ανθρώπους της ΚΕΔ το γεγονός ότι ο πρόεδρος του ΑΟ Βελισσαρίου, ο κ. Θωμάς Γκλίναβος, είχε σηκώσει κεφάλι μετά το τέλος του αγώνα της 5ης αγωνιστικής των μπαράζ με τον Αστέρα Πετριτή, βάλλοντας κατά του Καρδιτσιώτη ρέφερι Τριαντάφυλλου Τίκα και στηλιτεύοντας την αποκαρδιωτική διαιτησία του; Άραγε να τους πείραξε που δεν... κατάπιε την οργή του, αντιθέτως όρθωσε το ανάστημά του και δημοσιοποίησε τη θέση του, αισθανόμενος την αδικία εις βάρος της ομάδας του. Μήπως, εν τέλει, ο ορισμός του Χιώτη ρέφερι στο ματς της Κυριακής αποτέλεσε μία μορφή εκδίκησης προς αυτό τον άνθρωπο, αλλά και ένα είδος παραδειγματισμού για όλους όσοι σκεφθούν στο μέλλον να πράξουν ανάλογα;

Διότι, όπως και να το κάνουμε, όσο αδαής κι αν είσαι από γεωγραφία, η Χίος δεν είναι κοντά στα Γιάννινα...