Προέρχεται από τα «φυτώρια» της ομάδας, έχει επιστρέψει από το καλοκαίρι στο «σπίτι» του και ξεχωρίζει στο δεξί άκρο της πλέον επιτυχημένης αμυντικής γραμμής του Αγίου Θωμά, που αποτελεί αναμφισβήτητα την έκπληξη των Αθηνών έχοντας κάνει το 10Χ10 στο πρωτάθλημα της Β' ΕΠΣΑ και έχοντας φτάσει με το σπαθί του στα προημιτελικά του κυπέλλου. 

Ο Στέφανος Κουζέλης, μιλά στο Πάμε Μπάλα για την έως τώρα πορεία, τις ιστορικές στιγμές στον θεσμό του κυπέλλου και τους μελλοντικούς στόχους.

Αρχικά θέλω να μου πεις ένα γενικότερο σχόλιο για την εξέχουσα πορεία της ομάδας. Υπάρχει κάποιο "μυστικό" της επιτυχίας;

Πραγματικά η μέχρι στιγμής πορεία μας είναι εξαιρετική και όλο αυτό οφείλεται στο πολύ καλό κλίμα που έχουμε δημιουργήσει μεταξύ μας.
Είναι σημαντικό για μια ομάδα, εκτός από το αγωνιστικό κομμάτι, να έχει ηρεμία και καλό κλίμα έτσι ώστε να μπορεί να προοδεύει. Αυτό το έχουμε καταφέρει και φαίνεται στην μέχρι τώρα πορεία μας.

Καθαρά σε θέμα ποιότητας, θεωρείς ότι η ομάδα υπερτερεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις υπόλοιπες της κατηγορίας ή είναι εξ ολοκλήρου θέμα κλίματος και χημείας;

Θεωρώ πως είναι ένας συνδυασμός και των δυο παραγόντων. Αρχικά, όντως στην ομάδα υπάρχουν παίκτες με πολύ μεγάλη εμπειρία και ποιότητα που έχουν συμβάλλει σε αυτήν την πορεία. Ύστερα και το κομμάτι του κλίματος, όπως είπα και πριν , έχει σημαντικό ρόλο σε μια ομάδα έτσι ώστε να έρχονται τα θετικά αποτελέσματα.

Σίγουρα η επιτυχία του Αγίου Θωμά είναι κάτι το συνολικό. Αλλά ισχύει ότι η άμυνα κερδίζει τα πρωταθλήματα; Μόλις 4 γκολ παθητικό και 8 ανέπαφες εστίες.

Όταν μια ομάδα καταφέρνει να κρατάει πίσω το μηδέν όντως όλα ξεκινάνε από μια άλλη βάση. Η αμυντική μας λειτουργία έχει αποδώσει παρά πολύ καλά και αυτό φαίνεται από τα ελάχιστα τέρματα που έχουμε δεχτεί.

Σε ποιο ποσοστό είναι και δουλειά προπονητή αυτή η επιτυχία;

Μια ομάδα για να επιτύχει τους στόχους της εκτός από καλούς παίκτες και οικογενειακό κλίμα χρειάζεται και την σωστή καθοδήγηση έτσι ώστε να πάει μπροστά. Έτσι λοιπόν, η δουλειά προπονητή παίζει έναν κρίσιμο ρόλο στην επιτυχία κατά μεγάλο ποσοστό. Το πλάνο των προπονητών μας, το οποίο ακολουθούμε στον μέγιστο βαθμό, έχει βοηθήσει αρκετά για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο.

Στον Άγιο Θωμά είσαι από μικρή ηλικία. Αισθάνεσαι κατά κάποιον τρόπο δικαιωμένος για την επιστροφή σου μετά το πέρασμα από τον Πανιώνιο Καισαριανής;

Τα 2 χρόνια που ήμουν στον Πανιώνιο Καισαριανής ήταν ένας σημαντικός σταθμός για μένα καθώς γνώρισα εξαίρετους ανθρώπους και φίλους με τους οποίους πανηγυρίσαμε και άνοδο μαζί. Η επιστροφή μου στον Άγιο Θωμά αποτελεί δικαίωση για μένα, καθώς κατάφερα να επιστρέψω στην ομάδα που ήμουν από μικρός και με την οποία με δένουν πολλά συναισθήματα και να έχω ενεργό ρόλο στην μέχρι τώρα εξαιρετική πορεία.

Αν και προς το παρόν δεν φαίνεται κάτι τέτοιο, υπάρχει για εσένα κάποιος φόβος υποσυνείδητης χαλάρωσης στο πρωτάθλημα;

Η ομάδα μας αποτελείται τόσο από έμπειρους παίκτες όσο και από έμπειρους προπονητές και παράγοντες οι οποίοι θα βοηθήσουν την ομάδα να μην χαλαρώσει και να συνεχίσει στο μέγιστο της απόδοσης της. Σίγουρα θα υπάρξουν διακυμάνσεις στην απόδοση όμως όχι σε βαθμό στον οποίο θα κινδυνέψουμε.

Πέρα από την εξαιρετική πορεία στο πρωτάθλημα, η ομάδα δείχνει την δυναμική της και στο Κύπελλο βρισκόμενη πλέον στα προημιτελικά. Πώς είναι η μέχρι τώρα εμπειρία του Κυπέλλου;

Πραγματικά ζούμε μοναδικές στιγμές οι οποίες θα μείνουν χαραγμένες τόσο στην μνήμη μας όσο και στην ιστορία της ομάδας καθώς είναι η πρώτη φορά που φτάνει τόσο μακριά στον θεσμό του κυπέλλου. Έχουμε καταφέρει να αποκλείσουμε ομάδες υψηλότερης κατηγορίας και αυτό μας κάνει ακόμα πιο δυνατούς.

Δύο προκρίσεις στα πέναλτι. Θέμα εμπειρίας;

Καταφέραμε να διαχειριστούμε καλά τα παιχνίδια και να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις του να παίζεις με ομάδα καλύτερης κατηγορίας . Η πορεία των αγώνων μας έστειλαν στην διαδικασία των πέναλτι, όπου δείξαμε ψυχραιμία και καταφέραμε να πάρουμε την πολυπόθητη πρόκριση.

Πλέον ποιός είναι ο στόχος σχετικά με το κύπελλο; Κάνετε μεγάλα όνειρα;

Σίγουρα πιστεύουμε στο όνειρο και θα κάνουμε τα πάντα για να το πετύχουμε.

Μια σούμα για το 2021 από ποδοσφαιρικής άποψης;

Το 2021 ήταν μια ακόμη  δύσκολη χρόνια με την πανδημία, η οποία ταλαιπώρησε αρκετούς ανθρώπους. Χρειάζεται υπομονή και προσοχή καθώς η υγεία είναι το μέγιστο αγαθό σε έναν άνθρωπο.
Η διαδικασία με τα rapid test μπορεί να είναι κουραστική για τους περισσότερους πριν τον αγώνα, όμως είναι ένα σημαντική για την προστασία της υγείας μας .

Τι θα ήθελες να συμβεί μέσα στο 2022;

Θα ήθελα όλοι οι άνθρωποι να είναι υγιείς και να ξεπεράσουμε επιτέλους αυτό το εμπόδιο της πανδημίας. Από ποδοσφαιρική άποψη, θα ήθελα η ομάδα μου να κατακτήσει το πρωτάθλημα και να φτάσει όσο το δυνατόν πιο μακριά στο κύπελλο.

Ο τερματοφύλακας του Χαϊδαρίου και εκ των κορυφαίων πορτιέρε της Α' ΕΠΣΑ, Σταύρος Μπακοδήμος μιλάει στο Πάμε Μπάλα για την πορεία του πρωτοπόρου του Δ' ομίλου και τις προσωπικές του φιλοδοξίες.

Για την βελτίωση της ομάδας από την έλευσή του και μετά:

Ο εκ των πρωταγωνιστών του Παπάγου στο σπουδαίο διπλό απέναντι στην Ελπίδα (0-3), Κωνσταντίνος Ντουλάκης μιλάει στο Πάμε Μπάλα για την βελτίωση της ομάδας, τις προσωπικές του εμφανίσεις, τον Γιάννη Ντόκο, το κοινό του Παπάγου με την... αγαπημένη του Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και όχι μόνο.

Θα ήθελα αρχικά να μου πεις κάποια σχόλια για την γενικότερη πορεία της ομάδας ως τώρα.

Η ομάδα έδειχνε μουδιασμένη τις πρώτες αγωνιστικές κάτι που ήταν λογικό γιατί είχαμε πολλά καινούργια παιδιά και γενικά χαμηλό μέσο όρο ηλικίας. Έτσι δυσκολευόμασταν να πάρουμε τα αποτελέσματα που δικαιούμασταν, στην πορεία η ομάδα βρήκε χημεία και με σωστή δουλειά από το το επιτελείο είμαστε πολύ βελτιωμένοι και κυνηγάμε στα ίσια την παραμονή

Το σχόλιο σου για το εντυπωσιακό τελευταίο παιχνίδι;

Όπως ανέφερα και πριν η ομάδα όσο πάει γίνεται και καλύτερη. Ήμασταν 2 ματς αήττητοι και πραγματικά υπήρχε μεγάλη πίστη στην ομάδα για το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Το τεχνικό επιτελείο είχε μελετήσει πολύ τον αντίπαλο όποτε ήμασταν προετοιμασμένοι. Βγάλαμε πολύ ενέργεια στο γήπεδο και πιέσαμε ασφυκτικά το πρώτο 45λεπτο την Ελπίδα. Κάπως έτσι ήρθαν τα δυο γκολ και μετά διαχειριστήκαμε άριστα το προβάδισμα. Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι γιατί ήταν και τελευταίο ματς της χρονιάς και θέλαμε να το κλείσουμε πάνω από την ζώνη του υποβιβασμού.

Διαπιστώνεις ότι ίσως οι αντίπαλοί σας δεν είχαν υπολογίσει σωστά την δυναμική του Παπάγου;

Αυτό συμβαίνει με τον φετινό Παπάγο σε όλη την διάρκεια της χρονιάς, δεν ήταν μόνο το ματς με την Ελπίδα. Και τους έχουμε διαψεύσει σε αρκετά παιχνίδια μέσα στην σεζόν, ιδίως τις  τελευταίες αγωνιστικές με τις εμφανίσεις μας. Ελπίζουμε βέβαια να συνεχίσουμε έτσι.

Κάνοντας έναν προσωπικό απολογισμό, πως θα βαθμολογούσες την δική σου παρουσία φέτος; Επιπλέον, είσαι ευχαριστημένος με τις ευκαιρίες που έχεις πάρει στην πρώτη ολοκληρωμένη σεζόν στην πρώτη κατηγορία;

Πήρα και πέρσι όσα παιχνίδια είχε το πρωτάθλημα που διακόπηκε, απλά η αποχή πραγματικά με επηρέασε όπως και πολλούς ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές. Αυτό με έκανε να αργήσω πολύ να επανέλθω στο 100%, για αυτό άλλωστε δεν έχω πάρει όσες ευκαιρίες πήρα πέρσι. Πλέον όμως νιώθω εξαιρετικά και πανέτοιμος να βοηθήσω την ομάδα όπου χρειαστεί.

Ακολουθεί ένα παιχνίδι με μια ομάδα με ποιότητα της οποίας η σεζόν στράβωσε πραγματικά, την Διάνα. Το ματς ίσως έχει μάλιστα και άμεσο βαθμολογικό ενδιαφέρον. Πώς θα το προσεγγίσετε; Σας δυσκολεύει η αλλαγή προπονητή που την κάνει πιο απρόβλεπτη;

Σίγουρα, μια αλλαγή προπονητή φέρνει και αλλά κίνητρα στους παίχτες και γενικά κάνει απρόβλεπτη την ομάδα. Εμείς πάμε με το καλό σερί που έχουμε και με ανεβασμένη ψυχολογία, το ματς είναι στην έδρα μας και θα το παλέψουμε στα ίσια.

Ακούγονται πολύ καλά λόγια για τον Γιάννη Ντόκο ως προπονητή. Υιοθετείς;

Σαφώς! Είναι ένας εξαιρετικός προπονητής, που ψάχνεται πολύ διαβάζει, ασχολείται! Είναι πολύ σημαντικό για μια ομάδα ακόμα και στο ερασιτεχνικό επίπεδο να έχει ένα προπονητή ο οποίος να μελετάει τον αντίπαλο και να επικεντρώνεται στις προπονητικές μονάδες σε συγκεκριμένα τακτικά κομμάτια. Αυτό το κάνει ο Γιάννης με μεγάλη επιτυχία ,κάτι που μας έχει φέρει και αρκετά θετικά αποτελέσματα.

Πριν 1,5 περίπου χρόνο αποφάσισες να φύγεις από τον Άρη Χολαργού (όπου από όσο μπορώ να καταλάβω είχατε φτιάξει ένα γκρουπ με ενα πολύ όμορφο κλίμα παρέας) για να κάνεις το step up από την δεύτερη στην πρώτη κατηγορία. Ήταν δύσκολη η απόφαση; Και επίσης τι ήταν αυτό που σε οδήγησε στον Παπάγο;

Όχι, η απόφαση δεν ήταν δύσκολη. Ένιωθα ότι είχε έρθει η ώρα, ότι το επίπεδο που έπρεπε να βρίσκομαι και να αγωνίζομαι ήταν η Α' κατηγορία. Όπως καταλαβαίνετε οι ομάδες αυτές μοιράζονται το ίδιο γήπεδο έτσι υπήρχαν γνωριμίες. Κάπως έτσι έγινε η προσέγγιση. Είχα συνηθίσει και την περιοχή όποτε αποφάσισα να πάω στα δίπλα αποδυτήρια.

Μια ποδοσφαιρική ευχή για το 2022;

Πραγματικά μόνο υγεία σε όλους και στις οικογένειες τους και να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα κανονικά για να έχουν νόημα οι κόποι όλων των παιδιών και όλων των ομάδων.

Πάμε και στην... παράξενη ερώτηση της ημέρας . Αν στύψεις το μυαλό σου, θα βρεις κάποιο κοινό μεταξύ της φετινής σεζόν του Παπάγου και αυτής της αγαπημένης σου Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;

Ο νεαρός πορτιέρε του Ηλυσιακού, Παύλος Μαρκής μιλά στο Πάμε Μπάλα για την σεζόν του ιστορικού συλλόγου και για τα συναισθήματα μετά από 11 αγωνιστικές.

Ο Ηλυσιακός βρίσκεται στην 2η θέση του Β' ομίλου στην Α'ΕΠΣΑ και στο -5 από τον πρωτοπόρο Άρη Πετρούπολης που έχει έναν αγώνα λιγότερο.

Για την λειτουργία του συνόλου:

Αρχικά πλέον έχουμε βρει τα πατήματα μας και αυτό το διαπιστώνει κανείς και από τα τελευταία μας παιχνίδια. Λειτουργούμε πολύ καλά σαν σύνολο, υπάρχει καλή χημεία στην ομάδα και το κλίμα είναι άριστο.

Για την διαφορά από τον Άρη:

Μπορεί να φαίνεται -5 αλλά έχουμε ένα αγώνα παραπάνω. Στο σημείο που βρίσκεται το πρωτάθλημα είναι αρκετά δύσκολο (να καλυφθεί) αλλά όχι ακατόρθωτο και θα το παλέψουμε μέχρι τέλους.

Για την μεγάλη στήριξη του κόσμου:

Σίγουρα ο κόσμος μας δίνει μεγάλη ώθηση είναι σπάνιο να βλέπεις σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα τόσο κόσμο. Βέβαια μιλάμε για τον Ηλυσιακό που δεν αξίζει να βρίσκεται σε τοπικό πρωτάθλημα.

Για τα συναισθήματα σε σχέση με τους αρχικούς στόχους:

Βρισκόμαστε στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας και στόχος του Ηλυσιακού πάντα είναι το πρωτάθλημα οπότε τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα.

Για το προσεχές παιχνίδι με τους Τράχωνες (19/12):

Η αλήθεια είναι πως οι Τράχωνες είναι αρκετά δύσκολη ομάδα με καλούς παίχτες. Θα παίξουμε όπως παίζουμε το τελευταίο διάστημα και θεωρώ πως θα κερδίσουμε.

Για τις προσωπικές φιλοδοξίες:

Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσω για κάτι τέτοιο είμαι στο Ηλυσιακό και είμαι χαρούμενος!

Για το κατά πόσο επηρέασαν οι πολλοί τραυματισμοί:

Φυσικά και μας επηρέασαν και αυτό φαίνεται τώρα που είμαστε πλέον πλήρεις και έχουμε συνεχόμενες νίκες στα τελευταία παιχνίδια.

Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους υγεία και καλές γιορτές!

Αρχικά θα ήθελα να μάθω τι σας οδήγησε στην ενασχόληση σας με την προπονητική;

Το ποδόσφαιρο είναι ένα πάθος για μένα από μικρό παιδί. Ασχολήθηκα με την μπάλα σαν ποδοσφαιριστής,κυρίως ερασιτεχνικά και από την ηλικία των 28-30 χρονών κατάλαβα ότι θέλω να συνεχίσω να βρίσκομαι σε αυτό τον χώρο, μου άρεσε πάρα πολύ η προπονητική και έτσι πήρα την απόφαση, ενώ ξεκίνησα από το 1997 με ακαδημίες, το 2000 πήγα στην σχολή προπονητών στην Ξάνθη, πήρα το δίπλωμα του προπονητή και συνέχισα έτσι να ασχολούμαι με κάτι το οποίο αγαπάω.

Αφιερώνεται αρκετό χρόνο στην ομάδα της Α.Ε και στις προπονήσεις ημερησίως, αυτό

 επιδρά αρνητικά στην προσωπική σας ζωή;

 Άμα σου πω όχι θα σου πω ψέματα, αλλά αν κάτι θέλεις να το κάνεις στη ζωή σου σωστά νομίζω ότι πρέπει να αφιερώσεις χρόνο. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι πηγαίνοντας στο γήπεδο για μία ή δύο ώρες ότι μπορείς να δουλέψεις και να έχεις τα πράγματα όπως πρέπει να είναι, άλλωστε η οικογένεια μου το έχει δεχτεί από τα νεανικά μου χρόνια και θεωρώ πως έτσι πρέπει να γίνει.

Είστε από τους λίγους προπονητές που έχει παραμείνει τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα στον

πάγκο μιας ομάδας, τι συνέβαλλε σε αυτό;

 Νομίζω έχουν συμβάλλει πολλά πράγματα. Καταρχήν η διοίκηση της ομάδος, για να μείνεις σε μια ομάδα τόσα χρόνια θα πρέπει οι άνθρωποι που την διοικούν να σε στηρίξουν, να πιστέψουν σε αυτό που κάνεις και φυσικά εγώ από την δική μου την μεριά να είμαι ευχαριστημένος και να υπάρχει ένα καλό περιβάλλον για να δουλέψω όπως θέλω. Όλα αυτά έχουν συμβεί στην συγκεκριμένη ομάδα, υπάρχει ένα δέσιμο μεταξύ όλων μας, καθώς ανήκω στην ομάδα από το 1994 ως ποδοσφαιριστής,από το 1997 ως προπονητής ακαδημιών, ενώ τα τελευταία επτά χρόνια είμαι προπονητής στο ανδρικό τμήμα της ομάδος και νομίζω πως έχουμε κάνει καλή δουλειά και βρισκόμαστε σε καλό δρόμο.

Πέρυσι θα έλεγε κανείς πως ήταν η χρονιά σας η οποία και συνοδεύτηκε με την πολυπόθητη

 άνοδο στην Α1, πόσο σημαντικό ήταν για εσάς;

Είναι πολύ ωραία η ερώτηση αυτή που μου κάνεις, γιατί το έχω ξαναπεί και όσοι με άκουσαν γελούσαν, νόμιζαν ότι το λέω για πλάκα, αλλά προσωπικά για μένα η περσινή χρονιά ήταν από τις χειρότερες προπονητικές χρονιές που είχα στην καριέρα μου ..μέχρι τα μπαράζ. Για πολλούς ήταν έκπληξη ότι η ΑΕ Ευόσμου από 6η κατάφερε να ανέβει κατηγορία αλλά για εμένα η δυσάρεστη έκπληξη ήταν πως η ομάδα είχε τερματίσει 6η.

Εγώ πίστευα πως αυτή η ομάδα θα μπορούσε να είχε τερματίσει πολύ πιο ψηλά στην βαθμολογία,νομίζω πως είχαμε αδικήσει τους εαυτούς μας, είχαμε κάνει κακή χρονιά..απλά στα μπαράζ εμφανίσαμε την ομάδα που θέλαμε από την αρχή της χρονιάς να εμφανίσουμε, είχαμε αρκετή τύχη γιατί στο ποδόσφαιρο αν δεν έχεις τύχη δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Ήρθε έτσι αυτή η άνοδος για την οποία προσπαθούσαμε τρία χρόνια, την χάναμε πάντα στο τέλος και στις λεπτομέρειες. Ήταν μια δικαίωση όχι μόνο για εμένα αλλά και για την διοίκηση κα για τα παιδιά που παίζουν μπάλα τόσα χρόνια καθώς μερικοί από τους ποδοσφαιριστές που ανέβασαν την ομάδα στην Α1 και παίζουν ακόμη και φέτος είναι από την β' κατηγορία της ομάδας, έχουν κάνει δύο ανόδους και τα εύσημα πάνε σε αυτούς.

Θυμόμαστε στον τελικό μετά την άνοδο τους παίκτες σας να σας αποθεώνουν, πως αισθανθήκατε;

'Ηταν ένα είδος ανταμοιβής άρα για εσάς μετά τα όσα έχετε κάνει για την

 ομάδα;

 Αυτό που θα πω μπορεί να ακουστεί κλισέ, αλλά είναι η πραγματικότητα..εγώ με τους παίκτες μου είτε βρίσκονται από μικρή ηλικία στην ομάδα, καθώς πολλά παιδιά εγώ τα έχω από τα projunior, είτε έχουν έρθει σε μεγαλύτερη ηλικία είτε έχουν προέλθει από μεταγραφές και γενικά όλη η ομάδα στηρίζεται εδώ και πολλά χρόνια σε πράγματα τα οποία εγώ θεωρώ σημαντικά στο ποδόσφαιρο. Στηρίζεται στην ομοιογένεια, στο καλό κλίμα και σε αυτό που ονομάζω εγώ και πολλοί ακόμα..οικογένεια. Η σχέση μου με τους παίκτες είναι φιλική και πατρική εκτός γηπέδου..ενώ μέσα στο γήπεδο είναι αυτή που πρέπει να είναι. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει δημοκρατία, το λέω στα αποδυτήρια κάποιες φορές και γελάνε γιατί εδώ υπάρχει η απόφαση του ενός στα αποδυτήρια και στον αγωνιστικό χώρο και αυτή είναι του προπονητή και του συνεργάτη του και οι ποδοσφαιριστές οι οποίοι πρέπει να ακολουθούν πιστά τις εντολές του ενός διότι στο τέλος της χρονιάς αυτός ο οποίος κρίνετε για το αποτέλεσμα είναι ο προπονητής και όχι οι ποδοσφαιριστές. Εγώ λοιπόν, έχω με τους ποδοσφαιριστές μου μια τέτοια σχέση και σε περιόδους που η ομάδα δεν είχε καλά αποτελέσματα πάλι έτσι ήμασταν και είναι ένας στόχος που νομίζω πως αν δεν τον έχεις βάλει σε μια ομάδα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Οι σχέσεις πρέπει να είναι καλές, πρέπει να υπάρχει οικογενειακό κλίμα και πάνω σε αυτό σημαντικό ρόλο έχει διαδραματίσει η διοίκηση, γιατί χωρίς την στήριξη τους δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, και φυσικά ο χαρακτήρας των ποδοσφαιριστών μας οι οποίοι είναι όλοι ανεξαιρέτως καλά παιδιά. Ο καθένας έχει τον χαρακτήρα του, τις δυσκολίες του, καθώς τριάντα άνθρωποι δεν μπορούν να είναι όλοι ίδιοι αλλά θα πρέπει να ξέρεις να κρατάς τις ισορροπίες και να είσαι δίκαιος και εγώ νομίζω πως είμαι. Αυστηρός αλλά δίκαιος, κάτι που σε βάθος χρόνου το κατανοούν και οι ίδιοι οι παίκτες,ακόμη και αυτοί που δεν έχουν πολύ χρόνο συμμετοχής.

Αναμφισβήτητα η Α.Ε Ευόσμου είναι η πιο ευχάριστη έκπληξη της Α1, που οφείλεται αυτό;

 Πιστεύεται πως σαν ομάδα έχετε τις προδιαγραφές για κάτι ακόμη καλύτερο;

Επειδή πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, αυτοί που ασχολούνται με τα ερασιτεχνικά του νομού μας εμάς μας είχαν πεσμένους, ίσως και με το δίκιο τους καθώς έχουμε από τα πιο μικρά badget της κατηγορίας, αλλά δεν είναι πάντα τα badget αυτά .. που παίζουν μπάλα. Χρειάζεται κι άλλα πράγματα μια ομάδα για να μπορέσει να πετύχει στόχους, πρέπει να είναι προσγειωμένη, πρέπει να δουλεύει πάρα πολύ, να έχει ομοιογένεια, καλό κλίμα, οι παίκτες να καταλαβαίνουν ποιες είναι οι δυνατότητες τους και μέχρι που φτάνουν και νομίζω ότι αυτό το έχουμε πετύχει φέτος. Ακόμη και παιδιά που δεν  θεωρούνται ''βασικοί'' , όταν έχουν κληθεί να παίξουν είναι καλύτεροι από αυτούς που ήδη έπαιζαν,για να έχεις επιτυχία σε έναν χώρο πρέπει να δουλέψεις πάρα πολύ και εμείς αυτό το κάνουμε.

Δουλεύουμε πάρα πολύ και θεωρώ πως η πορεία μας δεν αποτελεί και τόσο μεγάλη έκπληξη. Εγώ πίστευα πως θα είμαστε καλοί, ακόμη δεν έχει τελειώσει τίποτα βέβαια, μπορεί στο τέλος της χρονιάς να μην τα έχουμε καταφέρει αλλά στις 17 Ιουλίου όταν ξεκίνησε η προετοιμασία είπα κάτι. Είπα πως στόχος μας είναι να σωθούμε αλλά και αν δεν τα καταφέρουμε θέλω να είμαστε μια αξιοπρεπής ομάδα και να φύγουμε με το κεφάλι ψηλά. Μέχρι στιγμής νομίζω πως αυτό το έχουμε πετύχει.

Είστε από τους προπονητές που δίνουν ευκαιρίες σε όλους τους παίκτες;

 Είναι πολύ καλή η ερώτηση σου, διότι στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύ μεγάλη κουβέντα για τους Έλληνες παίκτες της Super League και της Football League και γενικά για τα νέα παιδιά. Εγώ είμαι από τους ανθρώπους που έχουν δώσει ευκαιρίες σε πάρα πολλά νεαρά άτομα γιατί πιστεύω ότι αυτοί είναι το μέλλον του ποδοσφαίρου αλλά θα κάνω πάνω σε αυτό έναν διαχωρισμό.

Δεν είμαι από τους προπονητές που θα δώσω καμία ευκαιρία όμως σε ένα άτομο το οποίο δεν προσπαθεί και έτσι να πάρει τη ευκαιρία έναντι κάποιου ποδοσφαιριστή και μεγαλύτερης ηλικίας ο οποίος μέσα στο γήπεδο προσπαθεί για το καλύτερο. Δεν είμαι σύμφωνος στο να χαρίζεις χρόνο συμμετοχής σε κανέναν ποδοσφαιριστή, είτε είναι 15 είτε 35 χρονών. Νομίζω πως ο κάθε ποδοσφαιριστής πρέπει να παίρνει μέσα στο γήπεδο τον χρόνο και τις ευκαιρίες που πρέπει ανάλογα με την προσπάθεια του. Είμαι υπέρ της προσπάθειας και της υπομονής.

Πιστεύεται πως υπάρχει ποδοσφαιρικό μέλλον στην Ελλάδα;

 Θα ήμουν μηδενιστής αν έλεγα όχι, φυσικά και υπάρχει μέλλον, άλλωστε στη ζωή μας η ελπίδα είναι αυτή που μας κρατάει όρθιους σε πάρα πολλά πράγματα, στις δύσκολες στιγμές που περνάμε σαν χώρα αλλά και παλαιότερα που ήταν και πιο δύσκολα τα πράγματα. Υπάρχει μέλλον αλλά θα πρέπει να αναθεωρήσουμε αρκετά πράγματα, ειδικά αυτοί που διοικούν το ποδόσφαιρο, οι εκάστοτε άνθρωποι και αυτοί οι οποίοι διοικούν τις μεγάλες ελληνικές ομάδες, γιατί αυτοί πρέπει πρώτοι να δώσουν το στίγμα για το τι ποδόσφαιρο θέλουμε και φυσικά πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο και με διαφορετική νοοτροπία στα ερασιτεχνικά διότι πολλές φορές πυροβολούμε τις επαγγελματικές ομάδες για διάφορα που γίνονται και δεν ασχολούμαστε έτσι καθόλου με τα του οίκου μας. Εγώ πιστεύω ότι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο είναι ο τροφοδότης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και θα πρέπει κάποια πράγματα να γίνουν καλύτερα και πιο οργανωμένα. Εγώ διαφωνώ εδώ και χρόνια με τις Κ20. Ακούω Κ20, την οποία στην Ελλάδα την έχουμε αναγάγει σε κάτι ιερό και διαφωνώ. Πολλά παιδιά τα οποία είναι αξιόλογα πηγαίνουν σε Κ20 μεγάλων ομάδων με το όνειρο κάποια στιγμή να γίνουν επαγγελματίες, το αποτέλεσμα είναι να φτάνουν στην ηλικία των 19-20, που για εμένα είναι μια αρκετά μεγάλη ηλικία για έναν παίκτη που θέλει κάποια στιγμή να παίξει, και να μην γίνεται τίποτα στις ομάδες που βρίσκονται με αποτέλεσμα στα 20 τους πλέον χρόνια να πηγαίνουν να παίξουν σε ερασιτεχνικές ομάδες. Ένας 20χρονος ποδοσφαιριστής που δεν έχει περάσει σαν παίκτης από μια δύσκολη έδρα δεν έχει την απαραίτητη εμπειρία να διαχειριστεί κάποια πράγματα και νομίζω ότι πρέπει να δούμε κάπως διαφορετικά και τον θεσμό της Κ15, Κ17, Κ20 αλλά και γενικά την φιλοσοφία που έχουμε σαν Έλληνες και πιστεύουμε πως έχουμε στο σπίτι μας έναν Ronaldo και έναν Messi. Πρέπει να γίνουμε πιο ειλικρινείς και πιο ρεαλιστές με τον εαυτό μας και το κυριότερο πρέπει να καταλάβουμε πως αν στην Ελλάδα ασχολούνται τόσες χιλιάδες παιδιά με το ποδόσφαιρο πως όλοι αυτοί δεν μπορούν να γίνουν επαγγελματίες. Πρέπει να δούμε το ποδόσφαιρο ως παιχνίδι.

Ποια προσόντα κατά την γνώμη σας πρέπει να έχει ένας επιτυχημένος προπονητής;

 Αν με ρωτούσες ποια προσόντα θα πρέπει να έχει ένας επιτυχημένος προπονητής στην Ευρώπη, ίσως η ερώτηση ήταν πιο εύκολη. Αν με ρωτάς για ένα προπονητή στην Ελλάδα πιστεύω πως πρέπει να έχει καλές δημόσιες σχέσεις, να μάθει να δέχεται πράγματα από τις διοικήσεις που είναι ενάντια στα πιστεύω του και να μην κοστίζει πολλά χρήματα. Αυτά όμως δεν είναι ποδόσφαιρο. Θυμάμαι κάτι που μας είχε πει στην σχολή προπονητών ο αείμνηστος ο Σάκης ο Δόκας, ο οποίος είπε πως σαν προπονητές θα πρέπει να έχετε το ήθος σας, την αξιοπρέπεια σας, την οικονομική τιμή σας ..γιατί πλέον σήμερα βλέπουμε προπονητές που δουλεύουν στην Football League και στην Football League 2 με 300 και 400 ευρώ και γελάμε. Πάνω από όλα θα πρέπει να είναι δίκαιος και εργατικός.

Τι πρέπει να κάνει ένας ποδοσφαιριστής με τον Ηλία Ζωμένο για να πάρει θέση βασικού στην εντεκάδα;

 Δεν πρέπει να κάνει πολλά πράγματα, πρέπει να είναι τυπικός, να δουλεύει και φυσικά να προσπαθεί να μπει στο κλίμα και στην φιλοσοφία που έχουμε σαν ομάδα όσον αφορά το παίξιμο μας.Είναι σημαντικά πράγματα αυτά, γιατί ακόμη και αν είσαι καλός ποδοσφαιριστής αν δεν καταφέρεις να μπείς στην δική μας φιλοσοφία είναι δύσκολο να αγωνιστείς. Πρόκειται για πράγματα που στο ποδόσφαιρο είναι συγκεκριμένα, κυρίως όμως εμένα με ενδιαφέρει ο χαρακτήρας και η εργατικότητα. Αν ένα παιδί να έχει αυτά, η ευκαιρία θα του δοθεί, είμαι όμως της άποψης πως σε όλες τις ομάδες οι ευκαιρίες που υπάρχουν για το ποδόσφαιρο, όπως και σε όλη μας την ζωή είναι λίγες και πρέπει να τις εκμεταλλευτούμε.

Στην πορεία σας, με το χέρι στην καρδιά έχετε αδικήσει κάποια παιδιά;

 Φυσικά! Όταν έχεις να ασχοληθείς με ένα ρόστερ 30 ποδοσφαιριστών, όπως εγώ φέτος, κάθε Κυριακή είμαι υποχρεωμένος να βγάλω 18 άτομα αποστολή που σημαίνει ότι άλλοι 12 ποδοσφαιριστές πρέπει να μείνουν εκτός. Κάθε Παρασκευή είναι για εμένα η χειρότερη μέρα, διότι θα πρέπει να πιαστώ από λεπτομέρειες για να αποκλείσω κάποια παιδιά από την αποστολή. Σίγουρα λοιπόν, όταν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα από δύο παίκτες της ίδιας θέσης που ο ένας παίζει για 7 και ο άλλος για 6,5, η θέση σου είναι δύσκολη και φυσικά κάποιες φορές μπορεί να έχω αδικήσει ποδοσφαιριστές. Ποτέ όμως δεν έχω αδικήσει κανέναν σκόπιμα, ποτέ δεν έχω αδικήσει ποδοσφαιριστή χωρίς να του δώσω ευκαιρία. Αν έχει συμβεί λοιπόν κάτι τέτοιο, είναι γιατί εγώ δεν έχω δει κάτι πάνω σε αυτόν που θα μου δώσει το πάτημα, ώστε και εγώ με την σειρά μου να του δώσω τη ευκαιρία. Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει αδικήσει ποτέ του κάποιον άλλον.

Είστε από τους προπονητές που εκφράζουν έντονα τα συναισθήματα τους κατά την διάρκεια

 των αγώνων, αυτό επιδρά θετικά στην ψυχολογία των παικτών;

 Νομίζω πως μέχρι τώρα επιδρά. Μπορεί να πάω σε άλλη ομάδα που να μην είναι έτσι τα πράγματα και να μην επιδρά θετικά. Αυτό το διαχειρίζεσαι ανάλογα με την ομάδα που είσαι και εγώ είμαι πολλά χρόνια στην ομάδα και πολλοί από τους ποδοσφαιριστές μου έχουν μεγαλώσει ποδοσφαιρικά μαζί μου. Είμαι αυθόρμητος άνθρωπος και παθιάζομαι πολύ με αυτό που κάνω. Στεναχωριέμαι επίσης πολύ όταν η ομάδα μου χάνει, προσπαθώ να βρω τι φταίει και παλαιότερα, μερικές φορές και τώρα, όταν η ομάδα μου δεν κερδίζει δεν βγαίνω από το σπίτι μου. Είμαι όμως από τους ανθρώπους που ποτέ μετά από μια ήττα δεν κάθομαι να συζητήσω την ίδια στιγμή τους λόγους από τους οποίους προήλθε η ήττα, φεύγω προσπαθώντας να ηρεμήσω και να καταλάβω τα λάθη μου και κάτι το οποίο το λέω και στους ποδοσφαιριστές μου και το εννοώ είναι πως μετά από μια ήττα υπεύθυνος είναι πάντα ο προπονητής, μετά από μια νίκη όμως τα εύσημα πηγαίνουν στους παίκτες. Ο προπονητής είναι ο πατέρας και η μάνα του λόχου και πρέπει να επωμίζεται τις ευθύνες του και να βρίσκει τρόπο να σηκώνει μια ομάδα όταν αυτή δεν πηγαίνει καλά. Στις νίκες είναι όλοι μαζί μας, στις ήττες είμαστε μόνοι μας. Αυτό ισχύει παντού και πάνω σε όλα αυτά πρέπει να μπορείς να ανταπεξέλθεις με την βοήθεια όλων

Πως θα χαρακτηρίζατε την σχέση σας με το ποδόσφαιρο;

Ερωτική! Όταν γνώρισα την γυναίκα μου, ήμουν 19 χρονών και ήμασταν φοιτητές, όταν λοιπόν τα''φτιάξαμε'' όπως λέγαμε και εμείς παλιά της είπα πως αν θέλεις να είμαστε μαζί πρέπει να ξέρεις για εμένα κάποια πράγματα, έχω κι άλλη κοπέλα και εκείνη είχε πέσει από τα σύννεφα. Και εννοούσα φυσικά την μπάλα. Αν θέλεις να είμαστε μαζί της είπα μην προσπαθήσεις ποτέ να με αποσπάσεις από το ποδόσφαιρο. Αυτό νομίζω είναι και η απάντηση σε αυτό που με ρώτησες.

Τέλος, θα ήθελα να μάθω στις ομιλίες σας λίγο πριν τον αγώνα, που δίνετε βάση;

 Το κάθε παιχνίδι δεν είναι ίδιο. Παρόλα αυτά δίνω βάση στον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αγωνιστούμε, στο τακτικό δηλαδή κομμάτι του αγώνα, στα υπέρ και στα κατά του αντιπάλου, για τον οποίο φροντίζουμε να έχουμε μια εικόνα του πως παίζει. Δεν είμαι από αυτούς που προσαρμόζω την ομάδα μου ανάλογα τον αντίπαλο αλλά νομίζω ότι θα ήταν πάρα πολύ άσχημο να μην υπολογίζεις τον αντίπαλο σου. Πρέπει όπως είπα να ξέρεις τα θετικά και τα αρνητικά του, που πρέπει να χτυπήσεις εφόσον το θεωρείς εκείνο το αδύνατο του σημείο και φυσικά τι πρέπει να προσέξεις εφόσον ξέρεις πως έχει και δυνατά σημεία. Γενικά επικεντρώνομαι περισσότερο στο τακτικό κομμάτι και το ψυχολογικό νομίζω πως έρχεται μόνο του, όταν οι ομάδες πηγαίνουν καλά έχουν από μόνες τους ανεβασμένη ψυχολογία. Όταν δεν πηγαίνουν καλά, προσπαθούμε να αποφορτίσουμε το κλίμα. Εγώ στις προπονήσεις μου, μαζί με τον συνεργάτη μου τον Σταυριανίδη τον Βασίλη όταν η ομάδα δεν πηγαίνει καλά είμαι πολύ light ..όταν η ομάδα όμως είναι καλά τότε και οι προπονήσεις είναι πιο σκληρές.